Bu yüzyılın sanatı bu;
düşmek,en mavi derinde.
böyle bir kılgıyı nasıl değiştireceğiz?
yada
değiştirebilecek miyiz,değiştirmeli miyiz?
sustuklarımıza düşüyoruz
kendimize düşüyoruz.
hep kendimize sarılıyoruz.
Bu çağ,ruhun karşısında uzam.
düştükçe kırılan ve kırıldıkça yalnızlaşan.
böyle sarsılmaz bir kütle.
bir iki banktan uçuyorum,
dragosun tek ışığından, ayın bana bakan tek yüzünden.
düşmek pahasına uçuyorum.
içimde beslediğim hüma ile.
Arka fonda müzik , Sungun Babacan sesi ile...
YanıtlaSilNe güzel olurdu ah..
Düşlerine sağlık Ezgi'cim :')