12 Ekim 2013 Cumartesi

Kırık

Gönlüm kırılınca gideceğim tek bir yer vardı. Bilir, beni bilen. İki salıncağın tekini zaten kırmıştı bir vefasız, şimdi diğeri de yok. Çok acıttı. Giderdim, Atilla İlhan dinlerdim, kalbimi inkar ederdim bende. İnkar ederdim. Dua
ederdim. Uzak olan ışığa, içimdeki denize bakardım. Yağmur yağardı. Yıkanırdı içimdeki acı. Geçerdi. Şimdi gidecek yerim kalmadı sanki. Gitsem, kırık olanı göreceğim. Nasıl tamir oluruz? Gidemiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder